Hitch Sailing: zeil goedkoop de wereld over!
Zeilen is een fantastische manier van reizen. Je laat een minimale footprint achter, je bent omringd door natuur, je gaat echt back to basic, je bent continue actief in de buitenlucht en daarnaast geeft het je het ultieme gevoel van vrijheid.
Hitch sailing
Zelfs als je nog nooit een dag gezeild hebt zijn er mogelijkheden om een heus zeilavontuur aan te gaan, namelijk door mee te liften op een boot. Op deze manier steken vele mensen jaarlijks de Atlantische Oceaan over naar de Caribbean. Zelf ben ik de Indische oceaan overgestoken van Maleisie naar Zuid-Afrika met stops in Cocos Keeling, Rodrigues, Mauritius en La Reunion. Vooral voor lange overtochten willen zeilers graag extra handen aan boord om het ‘watch keeping’ te delen. Je zeilt namelijk dag en nacht en er moet altijd iemand op wacht staan om ervoor te zorgen dat de boot op koers blijft en dat je niet tegen een vissersbootje of een cargo schip opknalt. Naast het meedraaien in de diensten deel je vaak mee in de kosten voor eten en drinken en wordt er verwacht dat je helpt de boot schoon te houden en te koken. Het is dus alles behalve een gratis vakantie.
Een boot vinden
Het allerbelangrijkste is het vinden van een boot waar je je veilig op voelt met een kapitein die je vertrouwt. Er zijn vele ‘single handers’ die een sweetheart zoeken om mee te gaan zeilen. Op zich geen probleem, maar dit was niet mijn intentie en ik zou ook direct rechtsomkeer maken mocht ik het gevoel gekregen hebben dat het niet om het zeilen ging. Er zijn vele websites waar je je kunt aanmelden om een boot te vinden zoals bijvoorbeeld: crewfinder, crewseekers en 7knots. Wanneer je een boot gevonden hebt die bij je past is het verstandig om naar de conditie van de boot te vragen, de veiligheids- en communicatieapparatuur aan boord en naar de zeilervaring van de kapitein. Mochten de antwoorden bevredigend zijn dan raad ik je aan je verwachtingen te temperen tot je daadwerkelijk de boot en de bemanning gezien hebt. Pas als je de situatie in levende lijve hebt gezien kun je beslissen of je daadwerkelijk meegaat op de boot en of je je vertrouwd voelt met de kapitein en de eventuele overige crew leden.
Boot voorbereiding
Dagen lang hebben we de supermarkten leeg getrokken om de boot te bevoorraden met eten, drinken en andere noodzakelijke producten. Blikken met eten, vruchtensap, wc papier, kaas, jam vlees, alle benodigdheden om brood te bakken, chocolade, fruit en groenten. De 14 meter sloep waarop ik mee liftte was voorzien van een vriezer, koelkast, watermaker, broodmaker, 2-pits gasfornuis en alle high tech apparatuur voor communicatie en veiligheid. De kapitein hechtte grote waarde aan verse maaltijden van goede kwaliteit en er werd heel systematisch ingekocht en ingeruimd zodat de verse producten zo lang mogelijk goed bleven. Bij boot voorbereiding horen ook klussen zoals : grote schoonmaak van de binnenkant, controleren van de zeilen, bijvullen van brandstof voor de boot, reserve cans vullen met brandstof, doornemen van veiligheidsprocedures, etc. In mijn geval nam een zeer ervaren kapitein drie nitwits mee. We hebben ontzettend veel tijd besteed aan het leren zeilen alvorens we daadwerkelijk de zee op gingen. Onze training bestond o.a. uit het oefenen van ‘jiben' en ‘tacken', het leren van alle verschillende knopen en het computer- en navigatiesysteem onder de knie krijgen.
Een dag op zee
De langste overtochten voor mij waren zo’n 12 dagen op zee. Dat waren de overtochten van Maleisië naar Cocos Keeling en van Cocos Keeling naar Rodrigues. Wij waren met z’n vieren en deelden de diensten. Zo waren er ochtend-, middag-, avond- en nachtdiensten die verdeeld moesten worden. De diensten werden afgewisseld zodat je niet elke dag dezelfde diensten draaide.
Ook was er elke dag iemand anders verantwoordelijk voor het koken van lunch en diner. Koken kon best een hele uitdaging zijn wanneer de boot naar één kant healde, wat eigenlijk nagenoeg altijd het geval was, tel daar zeeziekte bij op en het feest is compleet… Afgezien van ‘watch keeping’ en koken kon je je tijd inrichten met lezen, slapen, muziek luisteren of eindeloos naar de horizon staren. Mijn favoriete momenten waren zonsopkomst en zonsondergang. De meest prachtige wisselingen van dag naar nacht en nacht naar dag heb ik gezien op zee. Maar ook de meest heldere sterrenhemel met meer vallende sterren dan dat ik wensen had. Het plankton wat rondom de boot oplicht bij nacht bleef me ook elke keer fascineren en het feit dat er overdag altijd vogels waren: waar kwamen die vandaan zo ver verwijderd van land?
All rounder
Zeilers zijn allrounders! Tot 2x toe hield de vriezer er mee op een paar uur nadat we de trossen los hadden gegooid. Wanneer je dan nog een hele afstand te gaan hebt, zul je toch creatief moeten zijn in het vinden van oplossingen om het appartaat weer aan de praat te krijgen. Het alternatief is het weggooien van eten, iets wat je je niet kunt permitteren. Je weet nooit precies hoe lang je onderweg bent omdat je afhankelijk van de weers- en windomstandigheden bent. Ook hadden we de pech dat een onderdeel van het ‘main sail’ kapot ging halverwege de overtocht van Maleisië naar Cocos Keeling. We moesten een tijdelijke oplossing vinden zodat we het ‘main sail’ toch konden blijven gebruiken. Een ander gevolg van het kapotte onderdeel was dat we een maand op Cocos Keeling moesten wachten totdat het reserve onderdeel ingevlogen werd. Ik kan niet zeggen dat dat nou heel vervelend was! Zodra het reserve onderdeel aangekomen was konden we starten met de reparatie waarvoor we de boot zo’n beetje uit elkaar hebben moeten halen om op de juiste plekken gaten te kunnen boren. Gelukkig had onze kapitein aardig wat ervaring opgebouwd in de 7 jaar die hij al onderweg was en wist hij altijd wel hoe iets gerepareerd moest worden. Ook had hij van de gangbare onderdelen reserves bij zich en was hij creatief met het vinden van (tijdelijke) oplossingen. Er zijn momenten geweest dat we het zeil zelf moesten naaien (gelukkig niet tijdens een overtocht) en lekkage van de motor moesten opsporen en verhelpen. Wanneer je het nog niet bent, dan word je wel een generalist tijdens het zeilen.
Zeeziek
Ik wist het! Ik zou zo ziek als een hond worden. Op de boot van Bali naar Lembongan of naar de Gili’s werd ik altijd al zeeziek, zeilen zou vele malen erger zijn. Maar dit was zeker geen reden om niet te gaan. Geleidelijk aan weet je welke pillen het beste bij je passen en leer je welke dosering het beste effect op je heeft. Ook went je lichaam aan het deinen van de golven. Onderweg ben ik ontzettend veel ervaren zeilers tegen gekomen die met grote regelmaat nog pillen tegen zeeziekte nemen. Zeeziekte kan gewoonweg niet op tegen de andere zijde van de munt: ultieme vrijheid!
Drijvend dorp
Wanneer je éénmaal op een route zit zul je op de tussenstops veelal dezelfde mensen tegen komen. Iedereen bepaalt zijn eigen tempo en verblijfsduur per lokatie, maar het is onvermijdelijk dat je elkaar weer tegen komt. Ik had echt het gevoel dat we een drijvend dorp waren. Met de mensen die ik in Cocos Keeling heb leren kennen, heb ik ook op de andere eilanden avonturen beleefd. We vormden een soort community en gingen uit eten, barbecuen, hiken of een biertje drinken. Dus ondanks dat je jezelf telkens in een totaal nieuwe omgeving bevindt is er ook het vertrouwde van je huis (de boot) en je nieuwe reizende vrienden.
Geluksmomentjes
De eerste keer na 12 dagen land zien, verwelkomd worden door dolfijnen die met de boot mee zwemmen. Een prachtige zonsondergang wanneer je voorbij Krakateau zeilt. De perfecte weer- en windomstandigheden die zorgen voor een fantastische zeildag. Ontdekken van eilanden waar je voorheen nog nooit van gehoord hebt. Snorkelen met haaien. Dit zijn maar een paar voorbeelden van geluksmomenten van mijn zeilavontuur. Ik heb oneindig veel momenten beleefd die me voor de rest van m’n leven bij zullen blijven. Ook heb ik veel mensen ontmoet die een grote indruk op me hebben achter gelaten en plekken ontdekt die nog daadwerkelijk ongerept zijn.
Lees ook hoe het is om de Atlantische Oceaan met een zeilboot over te steken of om mee te zeilen op een echt tall ship!
Een sfeerimpressie van mijn zeilreis
Lees ook het boek van Janneke: ‘Stel dat je hoofd je hart volgt'
Het boek Stel dat je hoofd je hart volgt is geschreven door de schrijfster van dit artikel, Janneke Dijkhuis, en beschrijft al haar zeilavonturen en meer! Zij deed het. Ze volgde haar hart, zei alles op in Nederland en verhuisde voor een baan naar Bali. Na drie jaar realiseerde ze zich echter dat ze haar onvrede over het leven en haarzelf had meegenomen naar de andere kant van de wereld. Nogmaals gooide ze het roer om. Ze zeilde zonder ervaring – en met zeeziekte – de Indische én de Atlantische Oceaan over. Ze werkte in ruil voor eten en onderdak op de Spaanse eilanden, dronk ayahuasca bij een sjamaan in Colombia, mediteerde honderd uur in tien dagen in Thailand en leerde hoe ze locatie onafhankelijk inkomen kon genereren. In Stel dat je hoofd je hart volgt neemt Janneke je mee in haar zoektocht naar haar plek in deze wereld.